Το ψάρι αποτέλεσε διαχρονικά σημαντικό συστατικό της ανθρώπινης διατροφής. Σήμερα θεωρείται σημαντική πηγή ζωτικών πρωτεϊνών και βιταμινών ιδιαίτερα υψηλής διατροφικής αξίας, και αποτελεί αναπόσπαστο συστατικό της υγιεινής διατροφής. Η διευρυνόμενη αναγνώριση των ιδιοτήτων αυτών, η διεθνοποίηση καταναλωτικών τάσεων και η ισχυρή παγκοσμιοποίηση της αγοράς των ειδών διατροφής συντέλεσαν στην συνεχώς αυξανόμενη ζήτηση για προϊόντα θαλάσσης.
Παράλληλα με την κατ’ επιλογή ζήτηση για ιχθυηρά, επιτακτική παραμένει και η ανάγκη εξεύρεσης τροφής για την κάλυψη των συνεχώς αυξανόμενων αναγκών σίτισής του πολλαπλασιαζόμενου παγκόσμιου πληθυσμού. Υπό το πρίσμα της υπερεκμετάλλευσης ή και εξάντλησης των φυσικών και βιολογικών πόρων του πλανήτη μας, η λύση για την κάλυψη των αναγκών σε ιχθυηρά για ανθρώπινη κατανάλωση, είναι βέβαιο ότι θα αναζητηθεί περισσότερο στην αύξηση της παραγωγής, παρά στο περιορισμό των αναγκών στα όρια των δυνατοτήτων παραγωγής από τη συλλεκτική αλιεία.
Αναγνωρίζοντας ότι τα τελευταία χρόνια οι εκφορτώσεις της συλλεκτικής αλιείας μειώνονται συνεχώς, ενώ η μέχρι πρόσφατα αύξηση της αγοραστικής δύναμης των καταναλωτών πολλών χωρών και η συνεχιζόμενη ενίσχυση της τάσης για υγιεινή διατροφή έχουν αυξήσει σημαντικά τη ζήτηση για αλιευτικά προϊόντα σε παγκόσμιο επίπεδο, γίνεται προφανές ότι το κενό που δημιουργείται στις αγορές καλείται να το καλύψει η υδατοκαλλιέργεια.
Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του Οργανισμού Τροφίμων και Γεωργίας, του ΟΗΕ τη πενταετία 2000 – 2005 η παγκόσμια κατά κεφαλή φαινόμενη κατανάλωση αλιευτικών προϊόντων ανέβηκε από τα 16 κιλά στα 16,6 κιλά., στο υψηλότερο δηλαδή επίπεδο όλων των εποχών. Η αύξηση της κατανάλωσης, τη περίοδο αυτή, στηρίχθηκε εξ’ ολοκλήρου στη διάθεση προϊόντων υδατοκαλλιέργειας, η οποία παρουσίασε συνολική αύξηση περί το 35%, όταν για την ίδια περίοδο η παραγωγή από την συλλεκτική αλιεία μειώθηκε κατά σχεδόν 2%.
Όπως είναι φανερό η παραγωγή αλιευτικών προϊόντων ενίσχυσε την ανάγκη για τη δημιουργία εγκαταστάσεων συσκευασίας αυτών προκειμένου να τηρούνται οι όροι και οι προϋποθέσεις για την ασφαλή διακίνηση αυτών και παράλληλα τις ενέργειες μεταποίησης της πρώτης ύλης με σκοπό τη δημιουργία προϊόντων που θα μπορούν να διαρκούν σε χρόνο (κατάψυξη, κονσερβοποίηση, κάπνισμα, αλάτισμα κ.λπ.) μεταγενέστερο της αλίευσης για την κατανάλωση αυτών.